TISFF

Πολη Κρυμμενη/Hidden City
special screening at TISFF.
Κάποτε νόμιζα ότι υπάρχουν πόλεις με κινηματογραφική ατμόσφαιρα και πόλεις χωρίς. Μέσα από τις ταινίες και τα ταξίδια, κατάλαβα ότι το βλέμμα κάνει «κινηματογραφικές» τις πόλεις. Το σινεμά που με γοητεύει, είναι το σινεμά που κατασκεύαζει τον χώρο του. Μέσα από τις ταινίες μου με ιντριγκάρει να χαθώ στην πόλη και ταυτόχρονα να την επανεφεύρω.
Δημήτρης Αθανίτης
ΚΡΥΜΜΕΝΗ ΠΟΛΗ....στο TiSFF....12-16 Δεκέμβρη...ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ





>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

www.typologos.com

Η «ΠΟΛΗ ΚΡΥΜΜΕΝΗ» ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΘΑΝΙΤΗ ΠΡΟΒΑΛΕΤΑΙ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Του Νίκου Μόσχοβου, nikmoshov@gmail.com
Κανείς, δεν κατάλαβε πως η Αθήνα άλλαξε. Έγινε μια κρυμμένη πόλη, ντυμένη στο βαθύ μπλε, με τους ανθρώπους να  μην μπορούν να πιστέψουν στην αλλαγή. Κι όμως, αυτή η πόλη εξακολουθεί να αναπνέει. Να βγάζει κάτι σαν συριγμό και να προσπαθεί να ελπίζει στο καινούριο.

Κανείς, δεν κατάλαβε πως η Αθήνα άλλαξε. Έγινε μια κρυμμένη πόλη, ντυμένη στο βαθύ μπλε, με τους ανθρώπους να μην μπορούν να πιστέψουν στην αλλαγή. Κι όμως, αυτή η πόλη εξακολουθεί να αναπνέει. Να βγάζει κάτι σαν συριγμό και να προσπαθεί να ελπίζει στο καινούριο.

Τη δική του Αθήνα μας καλεί να ανακαλύψουμε ο σκηνοθέτης,  Δημήτρης Αθανίτης μέσα από την προβολή  του φιλμ «Πόλη Κρυμμένη», που θα γίνει στις 7.30 το απόγευμα της Παρασκευής 14 Δεκεμβρίου του 2012  στον «Αλέξανδρο»  της Θεσσαλονίκης!
Η δεκάλεπτη ταινία του σκηνοθέτη θα  παρουσιαστεί στα πλαίσια των προβολών του  TISFF ή αλλιώς του Διεθνούς Φεστιβάλ ταινιών Μικρού Μήκους Θεσσαλονίκης.

Ο Δημήτρης Αθανίτης συνθέτει ξανά την εικόνα και τη ψυχική γεωγραφία της πόλης μέσα από το υλικό των έξι ταινιών του.
Στιγμιότυπα από τα σκληρά  ασπρόμαυρα, όπως είναι τα φιλμ «Αντίο Βερολίνο» και «Καμιά Συμπάθεια για τον Διάβολο», μέχρι τις παγωμένα  μπλε «Τρεις Μέρες Ευτυχίας».
Ο κινηματογραφιστής κατόρθωσε να αποτυπώσει  εικόνες απροσδόκητες, οι οποίες   έρχονται να μας  αποκαλύψουν μια άγνωστη πόλη.
Κι οι άνθρωποι να προσπαθούν να αναπνεύσουν με μάσκες, ελπίζοντας στο φως του ελπιδοφόρου πράσινου. Ή μήπως όχι;

Κι οι άνθρωποι να προσπαθούν να αναπνεύσουν με μάσκες, ελπίζοντας στο φως του ελπιδοφόρου πράσινου. Ή μήπως όχι;

Χώροι, οι οποίοι  αναπνέουν υπόκωφα, σαν να θέλουν να μεταδώσουν τη ανάσα μιας άλλης Αθήνας. Χώροι κινηματογραφημένοι  σαν πρόσωπα, τα οποία  μας κοιτούν ερωτηματικά και γυρεύουν απαντήσεις.
Μεταμορφωμένα μέρη με τους δικούς τους  κωδικούς, τους οποίους δεν δύναται κανείς να  αποκρυπτογραφήσει. Είναι μια Αθήνα υπόγεια, μια πόλη κρυμμένη, μια ματιά στο πως και στο γιατί, καθώς κι ένα βλέμμα στο αύριο και στο σήμερα.
Ο Δημήτρης Αθανίτης δεν είναι ένας  τυχαίος κινηματογραφιστής. Από τότε, που γράφω γι’ αυτόν, έχω παρακολουθήσει επιμελώς σχεδόν όλα τα έργα του. Είναι ο σκηνοθέτης, που κατόρθωσε να αποτυπώσει τη σκληρή μεταστροφή της ελληνικής κοινωνίας και να περιγράψει τα μελλούμενα , πριν καν αυτά συμβούν.
Φυσικά, προφήτης δεν είναι, αλλά ως καλλιτέχνης έχει τις αντένες «ανοικτές» και με αυτές μπόρεσε να καταγράψει την όσμωση, την καταβαράθρωση των αξιών της αστικής ζωής  και την έκπτωση στους νόμους της ζούγκλας.

Κανείς, δεν κατάλαβε  μέσα στα χρόνια της ευφορίας πως η Αθήνα άλλαξε. Δεν  είδε πως  έγινε μια κρυμμένη πόλη, ντυμένη στο βαθύ μπλε, με τους ανθρώπους να  μην μπορούν να πιστέψουν στην πρωτοφανή  αλλαγή. Κι όμως, αυτή η πόλη εξακολουθεί να αναπνέει. Να βγάζει κάτι σαν συριγμό και  τώρα  προσπαθεί πάλι  να ελπίζει στο καινούριο.
Κι ο χρόνος τρέχει αμείλικτος. Αιώνια ερωτηματικά βάζει. Άραγε, ποιά είναι η πραγματιική Αθήνα;

Κι ο χρόνος τρέχει αμείλικτος. Αιώνια ερωτηματικά βάζει. Άραγε, ποιά είναι η πραγματιική Αθήνα;
Ίσως, να μην έχει καταλάβει ή ίδια ή να μην μπορούν να πιστέψουν οι άνθρωποί της ότι θα πρέπει επιτέλους  να δουν ίσως  πιο πέρα από αυτή την πόλη. Να δουν τις άλλες κρυμμένες πόλεις του γαλάζιου φόντου, τη Θεσσαλονίκη, τις Σέρρες, τη Πάτρα, τα Γιάννινα, τη Ξάνθη κι άλλες, γιατί τότε ίσως δεν θα αναπνέει η ίδια  πλεον υπόκωφα,  σαν μια  είναι μία πόλη κρυμμένη. Δεν θα είναι πλέον  σαν  ο αντικατοπρισμός του ειδώλου  αυτών, που θα ψιθυρίσουν μελλοντικά  τη φράση «Κάποτε υπήρξαμε»….
©Typologos.com 2012  
 
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 


 http://www.exostispress.gr/Home/Showblog/283

Εξώστης - Blogs

Σκηνοθετώντας μια Πόλη Κρυμμένη

Εξώστης Θήτα
12/12/12

Δύο προτάσεις που ξεχωρίζουν στο πρόγραμμα του 6ου Thessaloniki International Short Film Festival

Αν και το πρόγραμμα του TISFF χαρακτηρίζεται από τις εντυπωσιακές ατομικές συμμετοχές και τις καλύτερες ελληνικές ταινίες μικρού μήκους της χρονιάς, χωρίς αμφιβολία ξεχωρίζουν δύο ειδικές προβολές, που αξίζει να βάλετε στο πρόγραμμα σας:

 
Η πρώτη αφορά την ειδική προβολή του Πόλη Κρυμμένη/Αthens Underground του Δημήτρη Αθανίτη (Παρασκεύη 14/12). Ο σκηνοθέτης επανασυνθέτει την εικόνα και την ψυχογεωγραφία της πόλης, με υλικό από 6 ταινίες του. 
Από τα σκληρα ασπρόμαυρα «Αντίο Βερολίνο» και «Καμιά Συμπάθεια για τον Διάβολο», ως τις παγωμένα μπλε «Τρεις Μέρες Ευτυχίας», εικόνες απροσδόκητες έρχονται να αποκαλύψουν μια άγνωστη πόλη.  Χώροι που αναπνέουν υπόκωφα. Χώροι κινηματογραφημένοι σαν πρόσωπα. Χώροι που έχουν μεταμορφωθεί, χώροι που δεν μπορείς να αποκρυπτο-γραφήσεις. Μια πόλη υπόγεια, κρυμμένη. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου